Farensbach Jan († ok. 1627) rotmistrz. Syn Jerzego, wojewody wendeńskiego i Zofii Fircks 1. voto von der Recke. Zapewne od r. 1598 studiował w Akademii Zamojskiej. Odznaczył się z bratem Wolmarem przy zdobyciu Prnawy 1609, obdarzony pensją z portorium ryskiego i starostwem lemzalskim. W r. 1612 ożenił się z wdową po Mikołaju Ostrorogu Katarzyną Czema, owdowiawszy poślubił Elżbietę Tyszkiewiczównę (która w r. 1627 jest już wdową). W r. 1619 werbował na pograniczu południowym oddziały na służbę cesarską, w r. 1621 uczestniczył w obronie Chocimia na czele roty 200 usarzy. Rota jego walczyła w dniach 21 VIII i 2 VIII w większych związkach taktycznych. F. z tytułem rotmistrza królewskiego występuje jeszcze w r. 1623. Synowie jego dali początek polskiej linii rodziny.

Boniecki; Uruski; Korzon, Dzieje wojen; Kutrzeba, Akta sejmikowe woj. krak., Kr. 1935; Łempicki Stanisław, Działalność J. Zamoyskiego na polu szkolnictwa, Kr. 1922, s. 157; Pauli Żegota, Pamiętniki o wyprawie chocimskiej, Kr. 1853, s. 7, 124, 126; Prochaska A., Hetman Stanisław Żółkiewski, W. 1927, s. 200.

Stanisław Herbst